Tango
Pochodzi z Argentyny i Urugwaju. Jest to rodzaj muzyki. Obecnie istnieje bardzo dużo form tanga, tak muzycznych, jak i tańca. Do nich należy tango argentyńskie (jego odmiany jak tango vals, tango nuevo, milonga), tango amerykańskie, tango fińskie, tango międzynarodowe. Najbardziej znanymi argentyńskimi kompozytorami tang to: Astor Piazzola, Carlom Gardel, Osvaldo Pugliese, Carlom Di Sarli. Na turniejach tańczy się tango argentyńskie. Zostało one spopularyzowane w drugiej i trzeciej dekadzie dwudziestego wieku. Sama stylizacja pojawiła się w twórczości I. Albeniza i E. Breneka. Do najbardziej słynnych należą A. Rodriqueza i Tango Milonga Petersburskiego. Jest to taniec ulicy i polega na improwizacji i stałym rozwoju. Staje się bardzo popularne podobnie jak salsa. Jest tańczony w klubach w rytm stale rozwijanej nowoczesnej muzyki granej przez znanych didżejów.
Quickstep
Jest to też taniec standardowy. W europie pojawił się po raz pierwszy w Anglii w pierwszej połowie XX wieku i jest on szybką odmianą fokstrota. Ma metrum parzyste przy tempie czterdzieści osiem do pięćdziesiąt taktów na minutę. Jest podobnie jak inne tańczony w trzymaniu zamkniętym. Jest w grupie tańców swingowych, ale jest to mniejsze niż w fokstrocie. Taniec ten ma też w sobie podskoki i daje wrażenie, jakby para ruszała się ponad powierzchnią. Na turniejach jest tańczony jako czwarty po walcu wiedeńskim. Tancerze muszą wykazać się dobrą znajomością kroków, jak i kondycją. Tańczy się go też w eliminacjach sportowych, jak łyżwiarstwo na lodzie. Daje bardzo dobre wrażenie i wykazanie się umiejętnościami łyżwiarskimi.
Cha-cha
Jest to najmłodszy kubański, latynoamerykański taniec towarzyski. Cha-cha wywodzi się z rumby w formacie odstaw-dostaw-odstaw. Aby wyglądało to efektownie trzeba mieć mocno wysportowane nogi. Autorem tego tańca był Pierre Lavelle. Na początku bardzo ważną formą było staccato. Jest ona na turniejach tańczona jako drugi taniec. Akcentuje się na jeden i trzytakt. W wersji podstawowej technika zbliżona jest do rumby, a główną zasadą są tak zwane przeprosty, figury polegające na wyprostowywaniu kolan na raz oraz w figurze Lockstep. Wiele też figur zostało zaadoptowanych z techniki rumby. Ważne też są bardzo kokieteryjne ruchy choć są bardziej łagodne niż w rumbie. Na turniejach jest tańczona jako drugi taniec latynoamerykański par zawodowych.
